Flóahreppur stendur í kvöld fyrir kynningarfundi Í Félagslundi um varmadælur til upphitunnar. Þessi tækni er nú töluvert að riðja sér til rúms og ekki veitir af til að stemma stigu við hækkandi  rafmagnsreikningum.

Það eru nú kominn meira en þrjátíu ár frá því ég heyrði fyrst talað um varmadælur. Þá var því spáð að þær myndu fljótlega verða algengar til húshitunnar á þeim svæðum sem ekki væri hitaveita. Einhverra hluta vegna heyrðist lítið um þær hér á landi síðan í áratugi, þar til nú fyrir ekki svo mörgum árum.

Nú er alger vakning um að nýta þessa tækni á s.k. köldum svæðum og hafa innflytjendu varla við að afgreiða vélar og koma þeim í gagnið. Hér í sveit, þar sem hitaveitan nær ekki, eru þó nokkrir búnir að koma sér upp svona búnaði og/eða eru í hugleiðingum um slíkt. Sveitarfélagið er að setja upp svona varmadælur í félagsheimilunum og verður áhugavert að fylgjast með hver árangurin verður.

Sjálfsagt hefur þessari tækni fleygt fram frá því ég heyrði fyrst talað um þetta. Annað hefur líka gerst að raforkuverð hefur hækkað talsvert. Við sem erum háð rafmagninu til húshitunnar höfum ekki farið varhluta af því.

Það er annars merkilegt að RARIK sem er opinbert hlutafélag mismunar viðskiptavinum sínum gróflega að mínu mati. Verðskrá fyrirtækisins er nefnilega skipt í tvo parta. Annars vegar fyrir þéttbýli og hinsvegar fyrir dreyfbýli. Verðskráin er talsvert hærri fyrir þá sem í dreyfbýli búa og nú með síðustu hækkunum þá hefur þetta bil aukist. Ekki nóg með það heldur er það boðað og virðist vera stefna að auka þennan mismun enn meira.

Það þykir nefnilega ekki sanngjarnt að þeir sem í þéttbýli búa þurfi að taka þátt í kostnaði við dreyfingu og flutnings orku í hinum dreyfðu byggðum landsins. Það þykir aftur á móti ekkert að því að leggja þann kostnað eingöngu á þá sífellt færri sem í skilgreindu "dreyfbýli" búa.

Þá skipti engu hvort umrætt dreyfbýli er við hliðina á raforkuveri eða ekki. Það skiptir heldur engu máli hvort eða hversu afskekkt byggin er. Eins er það með skilgreint "þéttbýli" í verðkránni. Það skipti engu máli hvar á landinu viðkomandi er eða hversu hagkvæmt er að að koma rafmagni þangað. Það eina sem skiptir máli er hvort um skilgreint þéttbýli er að ræða eða ekki.

Ég skil ekki svona "réttlæti". Ef fyrirtæki sem er í opinberri eigu og hefur ákveðum skildum að gegna við dreyfingu og flutning á raforku í landinu má ekki dreyfa sínum kostnaði jafnt niður á viðskiptavini sína hvar sem þeir búa á landinu þá er allveg eins gott að hver og einn sjái bara um sig í þessum málum.

Ef þetta heldur áfram að þróast svona fer að verða áhugavert að stofna rafmagnsveitu hér í Kolsholtshverfinu.... 

Í svona tíðafari eins og nú er, snýst tilveran að stórum hluta um snjómokstur. Þjóðfélagið allt er meira og minna háð því að samgöngur séu greiðar. Eftir allmarga nánast snjólausa vetra hér í Flóanum er verkefnið í ár allt í einu að glíma við snjóavetur.

Það eru núna að verða kominn tvegga mánaða snjóakafli og má sega að baráttan við snjóinn hafi staðið, með stuttum hléum, allan tíman. Sveitarfélagið í samvinnu við Vegagerðina stendur að snjómokstri á vegunum. Auk þess þurfa margir að glíma við snjómoksur heima hjá sér m.a. vegna gegninga og ýmissa annarra atriða. Eins og bara að komast með bílinn út á veg eða koma mjólkurbílnum að fjósinu o.þ.h.

Það er talsverð vinna að skipuleggja snjómokstur svo vel sé. Verkefnið kostar mikið og gæta þarf þess að verkið nýtist sem flestum. Það er því alltaf spurning hvenær tímabært er að moka. Það er ekki mjög físilegt að standa í mokstri þegar skefur jafnharðan aftur. Það kemur líka að takmörkuðu gagni að opna seint að degi eða að kvöldi ef allt er orðið ófært aftur að morgni.

Vegakerfið í Flóanum er bísna langt og að hluta lélegir og illa uppbyggðir vegir. Þó Flóinn sé ekki svo ýkja stór að flatarmáli getur snjóað misjafnt á svæðinu í svona tíðarfari og því ekki alltaf einfalt að meta stöðuna frá einum stað. Sveitarstjórinn í Flóahreppi ásamt verkstjórum Vegagerðarinnar standa því í ströngu nú flesta dagana. Bæði við að meta þörf á mokstri og koma vertökum að verki. Einnig við að veita upplýsingar til íbúa og svara fyrirspurnum þeirra um hvort og hvenær verði mokað.

Kröfur og þörf fólks er nokkuð misjöfn um þessa þjónustu. Fólk er misjafnlega háð því að komst leiðar sinnar og það er á misjöfnum faratækjum til þess. Sumir eru reyndar ekki síður háðir því að fólk komist til þeirra t.d. þeir sem eru með ferðaþjóustu og/eða selja aðra þjónustu heima hjá sér. Einnig eru margir í rekstri sem þurfa á aðföngum að halda og að koma afurðum frá sér.

Sjálfur var ég við snjómokstur stóran hluta úr deginum í gær. Ég byrjaði á því fyrir hádegi að moka frá fjósinu þannig að sláturhúsbíllin kæmist að. Einar hjá SS á Selfossi hafði samband í gærmorgun en vegna ófærðar um allt suður- og vesturland varð hann að breyta áætlunum sínum. Í stað þess að senda bílana einhvert lengra út í ófærðina taldi hann skynsamlegra að reyna að ná í sáturgripi hér nær sér. Við áttum pantað fyrir nokkra kýr í slátrun í næstu viku og var gripið til þess að taka þær frekar.

Þegar ég var búinn að afgreiða kýrnar á sláturhúsbílinn fór ég að moka frá hinni hliðinni á fjósinu svo mjólkurbíllinn kæmist að. Að því loknu var mokað frá fjárhúsdyrunum svo hægt væri að komast inn með rúllu fyrir féð.

Þegar því var lokið mokaði ég LandRoverinn út en hann var innikróaður upp á hlaði við íbúðarhúsið. Við komum heim í fyrrakvöldi um hálf ellefu og þá var ekki mikill snjór á hlaðinu. Þegar ég fór svo út í fjós morguninn eftir var skaflinn í hliðinu vel á annan meter á hæð og náði langt fram á veg.

Nú virðist hann vera að byrja að snjóa aftur. Reyndar er verið að spá hláku þegar kemur fram á daginn.
       

Það hefur töluvert verið fjallað um salt í fjölmiðlun að undanförnu. Ástæðan er að hér á landi hefur verið selt salt til matvælaframleiðslu sem ekki er ætlað til slíkra nota. Þó þetta salt hafi verið hér á boðstólum svo árum skipti og rannsókn sýni að lítill sem enginn munur er á þessu salti og salti því sem sem ætlað er fyrir malvæli er það að sjálfsögðu ekki ásættanlegt.

Íslendingar hafa verið og eru að byggja upp mikinn eftirlitsiðnað með öllu mögulegu og ómögulegu.  Það er ekki alltaf sem maður skilur áherslurnar í þessu eftirliti öllu. Skýringarnar sem maður helst fær að verið sé að innleiða reglur frá evrópusambandinu. 

Þessi uppákoma með saltið og einnig varðandi áburðinn sem hér var seldur og ekki stóðst skoðun, sýnir kannski á hvaða leið við erum. Grandaleysi gagnvart því sem flutt er inn er algert á meðan fjöldi manna er að telja vaska og blöndunartæki, athuga hvort hundurinn eða kötturinn fer ínn í fjós og annað í þeim dúr hjá innlendum framleiðslufyrirtækjum.

Fjölmiðar hafa, í þessu máli eins og mörgum öðrum, ekki endilega kappkostað að vera upplýsandi um málið. Það er farið hamförum í hverjum fréttatímanum á eftir öðrum án þess að manni virðist að þeir viti almennilega um hvað verið er að fjalla. Iðnaðarsalt getur orðið að götusalti og enginn svo sem veit eða reynir að upplýsa hvað verið er að tala um.

Mér finnst stundum eins og það sé verið að segja sömu fréttina bara aftur og aftur. Þetta átti m.a. við um, ekki síður alvarlegra mál, silikonbrjóstapúðana sem hér hafa verið notaðir. Þegar búið var að segja okkur stanslaust frá þessum 440 konum sem fengið hafa slíka púða í á aðra viku í öllum fréttatímum var ég alveg hættur að fylgjast með. Í hvert sinn sem ég ætlaði að fara að hlusta á fréttir var ég óðara farinn að sjá fyrir mér 880 iðnaðarbrjóst.

Það getur nú bara verið nokkuð yfirþyrmandi.   
 

Í þessari viku hefur hér verið unnið í að einangra og klæða hlöðuveggini að utan. Þetta er liður í þeim framkvæmdum sem þeir Sigmar og Kristinn hafa unnið að en þeir eru að setja upp verkstæði í austur hlutanum af hlöðunni.

Þetta er reyndar viðameira verkefni en það þar sem til stendur að einangra og klæða alla veggina á hlöðunni. Auk verkstæðisins eru í hlöðunni geymslur, kornstía, fjárhús, og hesthús. Auk þess sem þar er aðstaða sem nýtist við gjafir inn í fjós.



Á þessum árstíma er gjarnan boðið upp á fjölbreytt veðurskilyrði við verklegar framkvædir utanhúss og þannig hefur það verið síðustu daga. Hér hefur t.d. verið bæði frost, snjóbilur, sumarblíða og slagveður og allt það sem rúmast getur þar á milli í þessari viku. Verkið tosast nú samt áfram en áfram verður unnið í þessu næstu daga.



Þegar ég kom að þessu með strákunum einn daginn var ég settur í að koma steinullinni fyrir á norðurveggnum áður en byrjað var að klæða hann með bárujárninu. Má sega að þennan dagpart hafi ég því verið settur í einangrun.

Nú að kvöldi jóladags sendi ég ykkur öllum bestu jólakveðjur. Ég vona að þið öll hafið fundið hinn sanna jólaanda og notið þess hvert á sinn hátt. Sjálfur hef ég átt góðar stundir hér með mínu fólki.



Þrátt fyrir talsverða rigningu í gærdag er hér snjór yfir öllu. Það snjóaði töluvert seinniparinn í nótt og í morgunn. Færi er afleitt þar sem svell er víða undir nýföllnum snjónum.

Það er því um að gera að stíga varlega til jarðar ef maður ætlar að hafa fullt vald á ferðum sínum. Það er bót í máli að það hallar hér nokkuð frá húsinu þannig að ég ætti allavegana að komast í fjósið. Það verður svo að ráðst hvernig og hvort ég kemst inn aftur...

Vetrarsólstöður munu hafa verið núna rétt áðan og í dag er styðsti sólargangur á þessum vetri. Nú tekur daginn að lengja aftur og finnst mér full ástæða til þess að fagna því.

Hefðbundinn verkefni á þesssum árstíma hjá sveitarstjórn er að afgreiða fjárhagsáætlun fyrir næsta ár. Síðasti fundur sveitarstjórnar á þessu ári var í gær. Fundurinn var frekar stuttur en helsta verkefnið var að taka seinni umræðu um fjárhagsáætlunina og afgreiða hana. Vegna þess hve veðurútlit var slæmt  og mikil hálka á vegum í Flóanum var fundinum flýtt um 4 tíma. Hann byrjaði kl. 16:00 en ekki kl 20:00 eins og ráðgert var.

Fjárhagsáætlunin var samþykkt samhljóða. Gert er ráð fyrir rúmlega 11 milljóna afgangi af rekstri á næsta ári. Fyrirhugaðar eru fjárfestingar fyrir rúmlega 30 milljónir sem er fyrst og fremst vegna húsnæðis  fyrir leikskólann.

Þegar ég kom heim af  fundinum var eldhúsið fullt af mannskap sem stóð í því að skera út laufabrauð. Hérna komu öll mín börn og tengdabörn og barnabörn og tóku þátt í verkefninu.  Þegar búið var að  steikja laufabrauðið skellti  Kristinn sér einnig í það að hnoða deig  í svo kallaða "parta" sem voru umsvifalaust einnig steiktir.  Partar eru eitthvað sem Kristinn þekkir úr Mýrdalnum og/eða Skaftártungunum. Þeir eru mjög góðir með hangikjötinu  (heimareyktu) og smjöri.  

Nú fer að styttast í jól.

Þessa dagana er boðið upp á vetrarveður og er það í sjálfu sér ágætlega viðeigandi á þessum árs tíma. Snjór er yfir öllu og nokkuð frost.



Ærnar voru tekna á hús í síðustu viku. Þorsteinn Logi kom hér að rýja  á sunnudagskvöldið. Það styttist í fengitíma.



Á föstudagskvöldið s.l. komu starfsmenn Flóahrepps ásamt mökum saman í Vatnsholti hér í sveit og gæddu sér á jólahlaðborði. Það er glæsileg aðstaðan sem þau Margrét og Jói eru búin að koma upp í Vatnholti og frábær matur og þjónusta sem þau bjóða upp á. Þetta var hin fínasta samkoma og fólk skemmti sér vel,