Þessa dagana er ég að fást við að reykja jólahangikjötið.  Það er orðin hefð hjá mér að reykja kjöt í aðdraganda  aðventunnar. Þetta er auðvita bara vesen og yfirlega að vera að fást við svona verkefni.  En þegar öllu er á botninn hvolt getur það bæði verið skemmtilegra og áhugaverðugra  að þurfa að hafa eitthvað fyrir hlutunum.    

Þorsteinn Logi Í Egilsstaðakoti  kom hér í síðustu viku og rúði féð. Það er nú allt komið á gjöf og það styttist í fengitíma.  Ég fæ ekki betur séð en vel fari um kindurnar á hálminum í flatgryfjunni. 

Í tekjusamdrætti er mikilvægt í öllum reksrtri að bregðast strax við og sníða sér stakk eftir vexti. Þetta á einnig við í opinberum rekstri. Bæði ríki og sveitarfélögin í landinu hafa verið að fást við það verkefni. Til þess að ná árangri þarf að ganga þannig til verks að niðurskurður á einum stað verði ekki til þess að meiri kostnaður verði til annars staðar í kerfinu.         

Í fjárlagafrumvarpinu sem nú er til umræðu á Alþingi er gert ráð fyrir miklum niðurskurði heilbrigðisgeiranum. Alls skilst mér að eigi að draga saman í þessum málaflokki um 4 til 5%.

Á stjórnarfundi hjá SASS í síðustu viku voru málefni Heilbrigðisstofunnar Suðurlands (Hsu) til umræðu. Magnús Skúlason forstjóri stofunnarinnar var gestur fundarins. Hsu er gert í fjárlagafrumvarpinu að skera niður kostnað hjá sér um 412,5 milljónir kr. á næsta ári.

Þessu á fyrst og fremst að ná með niðurskurði á sjúkrahúsa- og sérfræðiþjónustu stofnunarinnar. Á þessu ári nema fjárveitingar til þessarra starfsemi hjá Hsu  863,3 m.kr. Ef skera þarf niður um rúmar 412 m.kr. er ljóst að það er nánast verið að leggja starfsemina niður. Þessu hafa sunnlendingar mótmælt kröftulega með undirskriftalista rúmlega 10 þús einstaklinga.

Nú er það svo að þörfin fyrir þessa þjónustu leggst ekki niður enda er ekki verið að tala um það. Þjónustan mun flytjast annað og þá væntanlega á Landspítalann og á læknastofur á höfðuðborgarsvæðinu.  Gróflega áætlaður kostnaður ríkisins við þær breytingar gæti verið þannig:

Aukinn kostnaður við sjúkraflutninga þ.e. frá Self. til Rvík:  50 - 100 millj

Aukin heimahjúkrun; u.þ.b. 50 millj.

Aukin heimaþjónusta ljósmæðra: u.þ.b. 10 millj.

Aukin þjónusta ljósmæðra á LSH í Rvík: u.þ.b 10 millj.

Flytjist 10.þús legudagar frá Hsu til LSH má gera ráð fyrir útgjaldaaukningu hjá LSH um 500 millj. Því til frádráttar gæti komið áður áætlaður aukinn kostnaður við heimahjúkrun upp á u.þ.b. 50 millj.

Aukinn kostnaður Sjúkratrygginga vegna göngu- og dagdeildarþjónustu sem gera má ráð fyrir að flytjist á læknastofur á höfuðborgarsvæðinu: u.þ.b 65 millj.

Samtals gæti kostnaður ríkisins því verið u.þ.b. 635 -685 millj. við það að spara 412,5 millj. í fjárveitingum til Hsu.

Undan farna daga hefur verið frost og norðan strekkingur suma dagana. Sólin kemur orðið upp á tíundatímanum. Hún er þó farin að skína hér lægra á lofti en áður þar sem hún er hætt að koma upp á bakvið austurfjöllin á morgnanna. Nú kemur hún upp fyrir framan Seljalandsmúlann og skín þá við sjóndeildarhring á heiðskýrum morgnum.

Lömbin og hrútarnir hafa verin tekinn inn fyrir nokkru. Hér voru settir á fjórir lambhrútar. Það ætti nú að duga á þessar ær sem hér eru ásamt veturgamlahrútun. 12 gimbrar voru settar á. Ærnar verða teknar inn núna næstu daga þegar rúningsmaðurinn er tilbúinn að koma hér.

Hænurnar fengu nýjan samanstað núna um daginn. Þær hafa undanfarin ár búið í gámi sem var færður inn í hlöðu á veturnar en var úti á sumrin. Þar sem ristarnar í fjárhúsinu eru farnar að gefa sig og fyrirsjánlegt að þeirra biði nokkuð viðhald ef féð ætti að vera á þeim í vetur var ákveðið að gera tilraun með að hafa fullorðnu ærnar á hálmi í hlöðunni í vetur. Þessu fylgir einnig nokkur vinnusparnaður þar sem nú er áformað að gefa þeim í heilum rúllum í gafagrind.

Þannig hljóp á snærið hjá hænunum þar sem þá var hægt að útbúa aðstöðu fyrir þær í hluta af fjárhúsunum. Það er rétt að taka fram að hér er að sjálfsögu um að ræða virðulegar íslenskar hænur af "landnámsstofni". Ein þeirra ber meira að segja titilinn "falllegasta hænan á Íslandi".

Í fjósinu er nú liðlega helmingur borin af þeim fjölda sem reiknað er með að beri í vetur. Hér á bæ hefur burðri verið stillt inn á mánuðina september og fram í byrjun maí. Nokkuð vel hefur gengið í haust og til þess að gera lítil vanhöld í kálfunum og kúm.

Leikdeild Umf. Vöku stóð fyrir hópferð  héðan úr Flóanum á leiksýningu Leikfélags Ölfus á "Stútungasögu"  í Þorlákshöfn á laugardagskvöldið. Ferðin var hin besta skemmtun og sýningin frábær.


Stútungasaga 2005 hjá Ungmennfélögunum þremur í Flóanum.

Ungmennfélögin þrjú í Flóahreppi tóku sig saman vorið 2005 og æfðu þetta leikrit. Ekki man ég lengur hvað sýningar voru margar en það var sýnt þó nokkru sinnum og á nokkrum stöðum. Hér í Flóanum var leikritið bæði sýnt í Þjórsárveri og í Þingborg.  Svo  var einnig farið í  leikferð austur í Rangárvallasýslu og vestur á land. Sýnt var í Hvolnum á Hvolsvelli og í Brautartungu í Lundareykjadal.

Það er töluverður fjöldi leikara sem þarf í þessa sýning. Það myndast góð stemming í góðum hóp sem tekst á við jafn krefjandi verkefni  eins og að setja upp leikrit. Fyrir þá sem tóku þátt í þessu fyrir fimm árum hefur þessi ferð til Þorlákshafnar verið skemmtileg upprifjun.

Ég hvet alla til þess að sjá þessa sýningu.  Leikritið er stórskemmtilegt og húmorin óborganlegur. Leikara fóru á kostum og vil ég þakka Leikfélagi Ölfus fyrir fábæra skemmtun.

Nú  eru að hefjast framkvæmdir við endurbætur á  vegslóða sem liggur að Flóðgáttinni á Brúnastaðaflötum.  Markmiðið með því er að auka aðgengi að þessu merka mannvirki og gefa sem flestum kost á að skoða það.

Flóðgáttin var tekin í notkunn árið 1927 þegar Flóaáveitan tók til starfa.  Hún gegnir enn viðamiklu  hlutverki  í vatnsmiðlun í sveitarfélaginu.

Flóaáveitan var mikið stórvirki á sínum tíma en framkvæmdir við hana hófust vorið 1922. Flóaáveitan mun hafa náð yfir 12 þúsund hektara land og með tilkomu hennar á sínum tíma urðu mikil umskipti í búskap og atvinnuháttum í Flóanum.

Það  er með ólýkindum hvað fólk á þessum tíma bjó yfir mikilli þekkingu, bjartsýni og elju að leggja út í jafn stórkostlegar framkvæmdir með þess tíma verkfærum.  Nú er ekki eins og þetta hafi verið áhættulaust.  Þetta var ekki fyrsta áveitan sem gerð var og árangur gat verið misjafn.  Ómæld vinna var lögð í þetta og miklum fjármunum var varið í verkefnið.  Lán voru tekin með veðum í jörðunum.

Samtímis og í kjölfar framkvæmda við Flóaáveituna var farið að huga að hagnýtingu á grasaukanum sem varð með tilkomu hennar.  Farið var að leggja bílvegi um  Flóann og huga að stofnum Mjólkurbús Flóamanna til þess að taka við og koma á markað mjólkinni sem framleidd yrði á ört stækkandi búunum .

Í fyrstu var um stóraukinn engjaheyskap að ræða en með því að veita jökulvatnu á engarnar á vorin virkaði það eins og áburður á grösin. Skurðakerfi áveitunnar reyndist svo einnig  grundvöllur túnræktar í stórum hluta Flóans og er svo raunin ennþá í dag.

Það er ljóst að þessi  framkvæmd orsakaði gríðaleg umhverfisáhrif hér í Flóanum.  Hún hafði mikil áhrif á gróður, dýralíf og mannlíf svæðisins.  Hvort þessar breytingar væru taldar til bóta í umhverfismati nútímans veit ég ekki en þær eru undirstaðan í fjölbreyttri náttúru og atvinnu-og mannlífinu sem nú er hér að finna.

Við  Jón í Lyngholti tókum hluta úr degi í síðasta mánuði í að fara ríðandi að Flóðgáttinni.  Þetta var síðasti reiðtúrinn okkar á þessu hausti.  Nú er búið að draga undan hrossunum og sleppa þeim. 

Við fórum héðan um hádegi. Fórum um land Hurðarbaks og að Neistastöðum. Þaðan upp vegin að Brúnastöðum að stóra áveituskurðinum (Vélskurðinum). Þaðan eftir skurðbakkanum austanmegin að Flóðgáttinni. Það er einmitt á þessum skurðbakkanum sem verið er að endurbæta vegslóðan svo hægt verði að fara þessa leið á bíl. Alls er þessi slóði eitthvað á þriðja kílómeter.

Á föstudaginn var vígsluhátíð fyrir nýju viðbygginguna við Flóaskóla haldin. Íbúar sveitarfélagsins og aðrir velunnarar skólans fölmenntu.  Fólk var í hátíðarskapi.

Margrét sveitastjóri stjórnaði samkomunni. Flutt voru ávörp og nemendur skólans voru með tónlistaratriði þess á milli. Boðið var upp á kaffiveitingar og gestum gafst kostur á að fara um skólan og skoða bygginguna.

Elín Höskuldsdóttir formaður fræðslunefndar rakti aðdraganda þess að ráðist er í þessa stækkun á skólanum.  Hún rakti þessa sögu allt frá því að ákvörðun var tekin um að sameina þrjá fámenna skóla í Flóanum í einn skóla og hvernig fræðsluyfirvöld á svæðinu og íbúar svæðisins unnu saman að þeirri ákvörðun.  Hún sagði frá íbúaþingi sem fræðslunefnd hélt vorið 2008 þar sem skýr vilji kom fram um að stofna unglingadeild við Flóaskóla og gera hann að heildstæðum grunnskóla fyrir alla 10 bekkina.

Kristín Sigurðardóttir skólastjóri sagði m.a. í sínu ávarpi frá því hvernig skólastarfið í Flóaskóla hefur vaxið og dafnað. Hún sagði frá því hvernig samfélagið og skólinn vinna saman að menntun og uppeldi barnanna  og unglinganna. Hún lýsti þeirri aðsöðu sem skólinn bjó við og þeirri breytingu á aðstöðu bæði kennara og nemenda sem viðbyggingin  hefur í för með sér.

Sjálfur flutti ég eftirfarandi ávarp:

Góðir gestir, gleðilega hátíð

Það er vissulega tilefni til þess að halda  hátíð í dag þegar við vígjum  þessa viðbyggingu hér við Flóaskóla.

Það var stór ákvörðun hjá sveitarfélaginu Flóahrepp að ráðasta í jafn viðamikla framkvæmd eins og þessi viðbygging er. Íbúaþróun hér síðustu ár hefur verið með þeim hætti að skólahúsnæðið var orðið of lítið og þrengsli nemenda og starfsmanna voru orðin mikil með þeirri starfsemi sam hér var þ.e. 1. til 7. bekkur grunnskólans

Það sýndi bæði metnað og þor íbúa sveitarfélagsins að vilja stækka skólan meira og starfrækja hér skóla fyrir alla bekki grunnskólans. Til þess að meta möguleika Flóahrepps á að fara í þessar breytingar skipaði sveitarstjórn stýrihóp í byrjun sumars 2008 sem hafði það verkefni að gera þarfagreiningu og vinna tillögur að staðsetningu og fyrirkomulagi við uppbyggingu skólamála í sveitarfélaginu.

Stýrihópurinn lét gera úttekt á þeim byggingum sem fyrir voru á svæðinu með tillit til þess hvernig þær gætu nýst sem best í framtíðinni. Sérstaklega var horft til þess hvort það borgaði sig að breyta eldri byggingum á einhvern hátt m.a.elsta skólahúsnæðinu og  félagsheimilinu Þjórsárveri svo þær byggingar nýttust betur fyrir skólastarfið.

Niðurstaðan úr þessari vinnu var að hagkvæmast væri og best að nýta eldri byggingarnar nánast lítið breyttar en leggja áherslu á að byggja við það sem upp á vantar. Vegna aðstæðna á svæðinu og með framtíðarnýtingu þess í huga fyrir skóla- og íþróttastarfsemi var lagt til að reisa viðbyggingu á tveimur hæðum við skólann samtals um 1100 fermetra.

Þessi undirbúningsvinna var að mínu mati mjög vel unnin og grundvöllur að því hvað hér hefur gengið hratt og vel að koma þessarri bygginu upp og í notkunn. Strax í upphafi þessara vinnu var gengið út frá því að nýta allt fjármagn sem í uppbyggingu færi sem allra best fyrir þá starfsemi sem fram á að fara í skólanum.

Á grundvelli þessa undirbúning var leitað eftir verðhugmyndum í hönnun viðbyggingu. Jón Friðrik Matthíasson hjá teikistofunni M2 var ráðinn í verkið. Jón Friðrik var mjög áhugasamur fyrir markmiðum okkar og hefur hannað hér glæsilegan skóla sem reyndist hagkvæmur í byggingu.

Strax og frumhönnun var tilbúin auglýsti Flóahreppur eftir samstarfsaðilum meðal byggingaverktaka. Hugmyndin með því var að leita eftir þeirra hugmyndum um hvernig hagkvæmast og best væri að byggja. Nokkur fjöldi verktaka lagði fram verðhugmyndir og tillögur að byggingaefni og á grundvelli þeirra var gengið til samninga við verktakafyrirtækið Smíðanda.

Það var sem sagt ekki farin hin hefðbundna útboðsleið. Markmiðið með því var fyrst og fremst að leiða alla aðila sem fyrst að borðinu og gera allt verkefnið að samstarfsverkefni allra þ.e. bæði hönnuða, verktaka og verkkaupa. Þannig var verkinu ekki stillt þannig upp að verktakinn vinni verkið á grundvelli útboðsgagna sem verkkaupinn kaupir hjá einhverjum hönnuðum heldur er verkið unnið á grundvelli byggingalýsingar sem í reynd var samningatriði milli verktaka og verkkaupa og þeir báðir sáttir við. 

Framkvæmdir hófust í byjun ágúst 2009 þegar Kristín skólastjóri tók fyrstu skóflustunguna. Síðan þá hafa verkáætlanir að mestu gengið eftir. Byggingin var tekin í notkunn núna þegar skóli hófst í ágúst s.l. rétt rúmu ári eftir að framkvæmdir hófust.

Samstarf við alla sem að byggingunni hafa komið bæði aðalverktaka, undirverkataka og annarra verktaka hefur gengið mjög vel og vil ég sérstaklega þakka öllum þessum aðilum fyrir þeirra hlut í þessu glæsilega húsi.

Það var í reynd ekki fyrr en verðhugmyndir verktaka lágu fyrir í fyrra sumar að endanleg ákvörðun sveitarstjórnar um að fara í þessa framkvæmd var tekin. Þá fyrst var hægt að sjá hvernig fjárhagsdæmið gæti litið út og meta bolmagn Flóahrepps til að fara í jafn viðamikla framkvæmd.

Í áætlunum Flóahrepps var gert ráð fyrir að framkvæmir myndu kosta allt 240 millj. Það var reyndar töluvert lægri upphæð en í fyrstu voru nefndar sem tóku mið af meðalkostnaði í byggingu skólahúsnæðis.  Við töldum aftur ámóti að vegna ýmissa hagstæðra skilyrða núna og með því að nálgast verkið á þennan hátt sem ég hef lýst væri hægt að gera þetta á hagkvæmari hátt.

Í dag er heildarkostnaður við allar þessar framkvæmdir kominn í um 200 millj. Inn í þeirri upphæð er allur búnaður sem keyptur hefur verið í nýbygginguna,  heilmiklar framkvæmdir við bílastæði skólans, allur frágangur á lóðinni og breytingar sem gerðar voru í elstahluta skólans.

Vegna sameiningar sveitarfélaga á síðasta kjörtímabila  kemur Jöfnunarsjóður sveitarfélaga að þessari framkvæmd. Jöfnunarsjóðnum er ætlað að styrkja uppbyggingu á innviðum nýsameinaðra sveitarfélaga og hefur til þess sérstakt fjármagn. Hlutur Jöfnunarsjóðs í þessari framkvæmd er um 70 millj. Sveitarfélagið greiðir annan kostnað sem er þá  u.þ.b. 130 millj, Engin lán hafa verið tekin og verða tekin vegna þessarra framkvæmda. 

Það er mín skoðun að það hafa verið miki gæfa fyrir þetta samfélag hér þegar sveitarfélögin þrú sem hér störfuðu áður, þar sem nú heitir Flóahreppur, ákváðu að sameina skólana þrjá og stofna Flóaskóla. Það var hreint ekki einföld ákvörðun á þeim tíma en að henni var vel staðið á allan hátt.

Það starfsfólk sem hér hefur unnið frá stofnun skólans undir stjórn Kristínar skólastjóra hefur unnið hér mjög gott starf og skapað traust hér í samfélaginu á skólanum. Ég er sannfærður um það að skólastarfið byggir fyrst og fremst á hæfni og kunnátti kennara og annarra stafsmanna skólans. Verkefnin eru jafn krefjandi í þessum skóla eins og öllum öðrum skólum.

Því er mikilvægt að skapa góða vinnuaðstæður fyrir bæði nemendur og kennarar sem og annað starfsfólk skólans. Sveitarstjórn Flóahrepps hefur fyrst og fremst haft það að leiðarljósi og það er með mikilli ánægu sem ég fyrir hönd sveitarstjórnar afhendi ykkur sem hér nemið og starfið, í nútíð og framtíð, þessa viðbyggingu.

Félagsheimilin í Flóahreppi standa fyrir Tónahátíð í félagsheimilunum nú í október.  Tónahátíðin saman stendur af þremur tónleikum sem haldir eru til skiptist í öllum félagsheimilunum.

Fyrstu tónleikarnir voru haldnir í Þingborg í byrjun mánaðarins eða þann 2.okt. Þar mættu þeir kappar Ragnar Bjarnason, Ómar Ragnarsson og Þorgeir Ástvaldsson og skemmtu fólki með söng og gamanmálum. Aðsókn var ágæt og undirtektir góðar.

Þann 15.okt voru í Þjórsárveri haldir tónleikar með  Hjaltested/Íslandi dúettinum. Dúettin skipa þau Ingibjörg Aldís Ólafsdóttir sópran sem er sonardóttir Sigurveigar Hjalested söngkonu og Stefán Helgi Stefánsson sem er langafabarn  Stefáns Íslandi óperusöngvara.  Þau fluttu vandaða söngskrá við undirleik Ólafs B Ólafssonar.  Meðal annars fluttu þau lagið "Flóahreppur" en lag og texti er eftir Ólaf.

Að loknum tónleikunum stjórnaði Ólafur fjöldasöng og spilaði undir á harmonikku. Um 50 manns sóttu þessa tónleika og nokkur fjöldi gestanna skemmti sér með söng fram á nótt.

Í kvöld 29.okt verða svo í Félagslundi tónleikar með Benny Crespo´s. Þetta band er skipað þeim Helga Rúnari, Magnúsi Öder, Bassa Ólafssyni og Lovísu Elísabetu Sigrúnardóttur sem er betur þekkt yndir nafninu Lay Law. Þau verða með sitt hljóðkerfi og ýmsan ljósabúnað og bjóða upp á rafmagnað kvöld með ljósadýrð. Helgi Valur trúbador mun hita upp.

Það er ástæða til að þakka rekstrarstjórn og húsvörðum félagsheimilanna  fyrir metnaðarfulla dagskrá á þessari Tónahátíð.   Ég skemmti mér vel á þessum tveimur tónleikum sem búnir eru og ætla ekki að missa af tónleikunum í kvöld.

Vinna við fjárhagsáætlanir næsta árs eru nú í fullum gangi. Fjármálaráðherra hefur lagt fram sitt fjárlagafumvarp og vinna við fjárhagsáætlnair hjá sveitarfélögum landsins er nú í hámarki.

Ljóst er að allstaðar er verið að glíma við mikinn samdrátt í tekjum í öllum opinberum rekstri samtímis sem útgjaldaþörf hefur stóraukist. Þess utan er við mikinn skuldavanda að etja bæði hjá ríki og mörgum sveitarfélögum.

Verkefnið er því bísna snúið og hreint ekki einfald að koma hlutunum heim og saman. Það er mikilvægt þegar verið er að skera niður rekstrarakosnað að gera það þá með þeim hætti að ekki verði til meiri kostnaður annarsstaðar í kerfinu.

Fjárlagafrumvarpið sem nú hefur verið lagt fram ber með sé mikinn niðurskurð. Mér finnst nokkuð ljóst að allur þessi niðurskurður mun ekki leiða til útgjaldaminkunnar í opinberum rekstri.

Til dæmis hefur verið sýnt fram á að sá mikli niðurskurður til sjúkrahúsa á landsbyggðinni sem í mörgum tilfellum leiðir til þess að starfsemi er lögð niður og flutt til Reykjavíkur mun ekki spara peninga. Það er hreinlega verið að leggja niður ódýrari úrræði og flytja í dýrari.

Sveitarfélögin eru nú að reyna að ná utan um sínar fjárhagsáætlanir. Óviss er mikil og erfitt er að gera sér grein fyrir hvaða forsendur á að miða við í tekjuáætlun. Íbúaþrónun og atvinnustig í hverju sveitarfélagi fyrir sig á næsta ári getur skipt miklu máli. 

Í síðustu viku sat ég fjármálaráðstefu sveitarfélaga. Þar var verið að reyna að nálgast þetta verkefni og þær forsendur sem þessar áætlanir þurfa að byggja á. Kallað var eftir svörum frá ráðherrum ríkistjórnarinnar um hvers væri að vænta úr þeirri átt og miðlað upplýsingu um hin ýmsu mál sem viðkemur fjármálum sveitarfélaga.

Árbók sveitarfélaga kom út á ráðstefnunni en í henni eru mikið af tölulegum upplýsingum um rekstur og fjárhagsstöðu sveitarfélaga á síðasta ári. Ljóst er að fjárhagstaða þeirra er gríðalega misjöfn og skuldir sumra er orðin verulega íþyngandi fyrir rekstur þeirra.

Hjá Flóahrepp eins og víða annarsstaðar koma margir að þessarri vinnu. Kallað hefur verið eftir hugmyndum og tillögum frá nefndum og forstöðumönnum stofnanna sveitarfélagsins.

Vinna þarf áætlanir fyrir öll byggðasamlög og samstarfsverkefni sem sveitarfélagið er aðila að og gera ráð fyrir þeim í áætlunum sveitarfélagsins. Sjálfur sit ég í fjárhagsnefnd Hérðasnefndar Árnessýslu en nefndin er þessa dagana að fara yfir tillögur að áætlunum þeirra stofnanna sem undir hana heyra.

Stefnt er að fyrri umræðu um fjárhagsáætlun Flóahrepps á næsta reglulega fundi sveitarstjórnar í byrjun næsta mánaðar.

Arnór Leví Sigmarsson sonarsonur minn varð þriggjs ára í gær.  Í dag er veisla í Jaðarkoti í tilefnin þess.

Arnór var ekki stór þegar hann fæddist aðeins um 9 merkur enda fæddur nokkuð fyrir tímann. Hann greindist einnig fljótlega eftir fæðingu með meðfæddann ónæmisgalla sem gerði það að verkum að hann var mjög viðkvæmur fyrir sýkingum og fékk oft hita. Stundum fékk hann mikinn hita og var lagður inn á sjúkrahús í lyfjameðferð á fyrstu mánuðunum í sínu lífi.

Þrátt fyrir þetta hefur Arnór alltaf verið öflugur strákur og allt frá fyrsta degi hefur hann vaxið og dafnað. Í dag hefur hann náð að byggja upp sitt ónæmiskerfi og er einstaklega hraustur og hefur varla fengið kvef síðustu mánuðina.

Það er ekki að ástæðulausu sem Arnór er gjarna kallaður "yngsti bóndinn" á bænum. Hann er mikill áhugamður um búreksturinn hér og vill gjarnan vera þátttakandi í öllu sem hér er verið að gera. Hann unir sér best og sækir í að komast með manni í einhver verk hvort sem það eru mjaltir, smalamenskur, gegningar, smíðar, viðgerðir eða hvað annað sem verið er að fást við hverju sinni.

Ég er reyndar sannfærður um það að það eru mikil lífsgæði sem felast í því að ala upp börn í dreifbýli við þær aðstæður að geta haft þau með sér í daglegum störfum. Mér fannst það þegar mín börn voru að alast upp

Það eru síðan alger forréttindi að geta stundum haft barnabörnin sín með sér  í daglegum störfum.

Í síðustu viku var Landsþing  Sambands íslenskra sveitarfélaga haldið á Akureyri. Þingið hófst á miðvikudegi og lauk um hádegi á föstudag.

Miklar umræður voru á þinginu m.a.um eflingu sveitarstjórnarstigsins, sameiningu sveitarfélaga, fjárhagsstöðu sveitarfélaga og hlutverk þeirra í velferðaþjónustunni við íbúanna. Drög að nýjum sveitastjórnarlögum og fjármálareglum fyrir sveitarfélög var einnig til kynningar og umræðu  á þinginu.

Mikil áhersla var lögð á það af hálfu fyrrverandi sveitarstjórnarráðherra Kristjáns L Möllers  að til þess að efla sveitastjórnarstigið væri  nauðsynlegt að fækka sveitarfélögunum umtalsvert.  Hann hafði boðað að það yrði að gera með lagaboði ef sveitarfélögin sjálf myndi ekki ganga í það verk hratt og vel  á þessu kjörtímabili

Nýr ráðherra Ögmundur Jónasson hefur  aðrar áherslur í þessu  málum.  Á landsþingnu  sagðist hann reyndar vera því  fylgjandi að efla sveitarstjórnarstigið og til þess að sveitarfélögin  gætu tekið við stórum málaflokkum væru þau flest of lítil. Ögmundur vill samt ekki fara í lögþvingaðar sameiningar.  Í anda aukins lýðræðis vill hann að svona ákvarðanir verði  í höndum íbúanna sjálfra.

Á landsþinginu var talað um sameiningar og/eða  aukna samvinnu sveitarfélaga í stórum málafokkum. Nú um næstu áramót eru sveitarfélögin að taka við viðamiklum málaflokki sem er málefni fatlaðra. Það verkefni eru sveitarfélögin að leysa með mikilli samvinnu margra sveitarfélaga.

Fjárhagsstaða sveitarfélaga var til umræðu á landsþinginu og ljóst að gífurlegur munur er á milli einstakra sveitarfélaga. Kynntar voru tillögur að nýjum fjármálareglum fyrir sveitarfélög og  samráð um efnahagsmál við ríkisvaldið.  Þessar reglur eiga m.a. að setja sveitarfélögum ákveðnar skorður við skuldasöfnum og hallareksturs. Þær eiga einnig að koma á agaðri samskipum milli ríkis og sveitarfélaga á sviði efnahagsmála og í fjármálasamskiptum.

Ég var komin heim um miðjna dag á föstudag eftir að hafa setið þingið. Það er ekkert betra en góður útreiðatúr til þess að jafna sig eftir setu á fundum dögum saman og ferðalög í flugvélum.

Við Jón í Lyngholti tókum góðan útreiðatúr á föstudagskvöldið. Fórum af stað um sjö leitið og riðum fyrst upp í Lyngholt, þaðan upp á gamla Ásaveginn og fórum að vatnstankum í Ruddakró. Þaðan riðum við upp að  Hurðarbaki þar sem við fengum góðar viðtökur hjá Fanney og Reyni.  Að því loknu riðu við heim og vorum komnir hingað rétt fyrir miðnætti.   

Hrútasýningar eru miklir menningarviðburðir.  Löng hefð er fyrir því í gamla Villingaholtshreppum að líta á hrútasýningadaginn sem sérstakan hátíðisdag.  Ég reikna með því að svo hafi einnig  verið í öðrum  sveitum

Hér áður fyrr voru þetta fjölmennar samkomur þar sem stór hluti fólks á öllum aldri úr sveitinni mætti með sína bestu kynbótahrúta.  Metnaður var mikill fyrir því að eiga besta hrútinn. 

Ég man eftir því að fljótlega eftir að ég fluttist í Flóann 10 ára gamall mætti  ég á hrútasýningar í Villingaholti en þar voru þær haldnar um árabil. Á árunum 1978 til 1985 að mig minnir voru þessar sýningar haldnar hér í hlöðunni.  Var þá fjölmenni hér og mikið fjör.

Sjálfu  hef ég  átt hrúta á þessum sýningum allt frá barnsaldri. Suma góða en aðra ekki eins góða.

Nú eru breyttir tímar en m.a. vegna smithættu og riðutilfella er hætt að safnast saman á einum stað með hrútana til að dæma þá.  Þess í stað fara ráðunautarnir á milli bæja með ómsjá og mæla og dæma  bæði lambgimbrar og lambhrúta og einnig veturgamla hrúta. Ekki þykir lengur ástæða til að dæma eldri og áður dæmda hrúta.

Þrátt fyrir þetta og að kindur eru ekki á öllu bæjum lengur er hrútasýningardagurinn samt alltaf sérstakur.  Hér í gamla Villingaholtshreppum á félagssvæði Sauðfjárræktarfélags Villingaholtshrepps  var hann á mánudaginn var.

Hér á bæ voru skoðaðir 2 veturgamlir hrútar 13 lambhrútar og 17 gimbrar.

Í lok dagsins var komið saman í glæsilegri aðstöðu á loftinu í fjárhúsinu hjá Þorsteini Loga frænda mínum í Egilsstaðakoti og sýningin gerð upp. Veðlaun voru veitt fyrir hæðst dæmdu gripina.

Reyndar voru verðlaun fyrir sýnignuna frá því fyrra einnig afhent þar sem ekki hafði unnist tími til þess þá.  Í fyrra var besti veturgamli hrúturinn og besti lambhrúturinn úr Syðri-Gróf en besta gimbrin var héðan. 

Kolbrún í Kolsholti og Bjarni í Syðri-Gróf með verðlunin vegna sýningarinnar 2009

Núna í ár var Skafti Raftson í Syðri-Gróf hæðst dæmdur af veturgömlu hrútunum en þeir bræður Seifur og Naggur Laxasynir  sem eru héðan voru næstir að stigum.  Skafti fékk 88,5 stig, Seifur 86 stig og Naggur 85 stig.

Þorsteinn Logi formaður sauðfjárræktarfélagsins afhendir Bjarna í Syðri-Gróf hrútabikarinn

Efsti lambhrúturinn var einnig úr Syðri-Gróf með 88,5 stig og besta gimbrin var frá vesturbænum í Kolsholti með 19 fyrir læri. Gimbur númer tvö var héðan en það var Prjónsdóttir með 18,5 fyrir læri.

Þorgils Kári í vesturbænum í Kolsholti tekur við gimbrabikarnum.

Nú er bara að velja ásetninginn úr þessum lömbum en við höfum yfirleitt sett á hverju ári á u.þ.b. 10 gimbrar og 2 til 3 lambhrúta.

Nokkuð vel hefur gengið að skera kornið í Flóanum í haust. Tíðafar hefur verið mun betra  en undanfarið haust en í fyrra og árið þar áður hamlaði bleytutíð verulega kornskurði.

Mér skilst að þreskivélin sem Flóakorn ehf á sé búin að slá eitthvað um 200 ha nú í haust hér í Flóanum og í Ölfusi. Það er eitthvað eftir að slá meira en það fer að sjá fyrir endan á því þetta haustið.



Hér á bæ var kornið slegið á mánudaginn var og gekk það ágætleg. Slegið var beint á vagna en það síðan valsað og sýrt heima í hlöðu og sett í stíu. Uppskera var þokkaleg eða u.þ.b. 3,5 til 4 tonn af hektara.









Við vorum með um 10 ha af byggi ár. Í um helminiginn af þessu landi var grasi sáð með bygginu. Lítur það bara vel út og verður spennamdi að sjá hvernig þessi nýrækt kemur út næsta sumar.  

Í vikunni höfum við einnig aðeins verið í heyskap en ég geri nú ráð fyrir að honum sé nú lokið á þessu langa sumri. Hluti af túnunum hefur nú verið sleginn þrisvar. Háin og rígresið vex enn sem á sumardegi. Talsverð beit er víða á túnum og er kúnum beitt ennþá á daginn og ef veður leyfir gæti það orðið í einhverjar vikur í viðbót.  

Á föstudaginn var í Héraðsdómi Reykjavíkur kveðinn upp dómur í máli því sem Flóahreppur höfðaði til þess að fá fellda úr gildi ákvörðun umhverfisráðherra um að synja sveitarfélaginu um staðfestningu á aðalskipulagi í fyrrum Vllingaholtshreppi.  Dómurinn félls á kröfu Flóahrepps um að þessi synjun væri ólögleg og felldi ákvörðunina úr gildi.

Ég get ekki sagt að þessi dómur hafi komið mér á óvart því svo margt var hægt að setja út á þessa synjun,  bæði  hvað  varðar málsmeðferð og þau rök sem ráðherra hafði fyrir henni. Dómurinn er þó skýrari en ég gat búist við varðandi  það atriði sem helst hefur verið rætt um  en það er heimild sveitarfélagins til þess að krefjast endurgreiðslu á kostnaði  við skipulagsvinnuna.

Dómurinn tekur í raun líka á þeirri ákvörðun samgöngu- og sveitarstjórarráðherra frá því í fyrra haust  þegar hann úrskurðaði að 6. grein  samkomulags Flóahrepps við Landsvikjun væri ólögmæt.  Sú grein fjallaði um það að Landsvirkun skyldi endurgreiða kostnað sem féll á sveitarfélagið vegan skipulagsvinnu við fyrirhugaða Urriðafossvikjun. Samkvæmt dómi Héraðsdóms nú virðist sá  úrskurður einnig  ólögmætur.

Ekki veit ég hvað tekur mæst við í þessu máli en það er í höndum umhverfisráðherra. Aðalskipulagið getur ekki tekið gildi fyrr en búið er að fá staðfestningu ráðherra.  Eftir er að sjá hvort þessum dómi verði áfríað til Hæðstaréttar. 

Nú styttist í það að það séu orðin tvö ár frá því að sveitarstjórn Flóahrepps afgreiddi aðalskipulagið. Það voru mikil vonbrigði þegar umhverfisráðherra blandaði sér í jafnt viðkvæmt mál sem lögum samkvæmt er í valdi sveitastjórnar með svona vafasömum hætti eins og hún gerði.

Vonandi er að þessi dómur Héraðsdóms marki þau tímamót að þessarri vitleysu fari nú að ljúka. Þá verður kannski hægt með einhverjum hætti að vinda ofan af því tjóni sem þessi málatilbúnaður allur gegn skipulagsvinnu sveitastjórnar Flóahrepps hefur valdið.