Herferð er í gangi þar sem fyrirtæki, ríki og sveitarfélög eru hvött til að halda aftur af sér í verðlagshækkunum. Ýmsir hafa lýst því yfir að þeir ætli ekki að hækka verð á sinni vöru eða þjónustu.eða allavega minna en þeir voru búnir að hugsa sér að gera.

RARIK sem er opinbert hlutafélag í eigu ríkisins hækkaði gjaldskrá sína um síðustu áramót. Eins og fram kom í fréttatilkynningu fyrirtækisins nam hækkunin rúmun 2% að meðaltali. Þetta þykir nú kannski vera hófleg hækkun og innan "verðbógumarkmiða seðlabankans". 

En ef að maður skoðar málið aðeins betur kemur í ljós að það eru ekki allir viðskipitavinir fyrirtækisins sem þurfa að greiða þessa hækkun. Stór hluti viðskiptamanna greiða alls enga hækkun. Þess í stað eru það eingöngu þeir sem í dreyfbýli búa sem taka á sig alla þess hækkun. Þeir þurfa því að taka á sig 4,5% hækkun sem er rúmlega tvöfaöld meiri hækkun er umrædd "verðbógumarkmið". 

Ég hef nú stundum hér á síðunni bísnast yfir því hvernig þessum dreyfingakostnaði raforku er hér fyrirkomið. Raforkuverðið () og Varmadælur og rafmagnsreikningurinn (). 

Þessi gríðalegi munir á raforkuverði á milli svæða í landinu stendur orðið allri búsetuþróun og atvinnuuppbyggingu í dreyfbýli fyrir þrifum. 

Garður þessi er við Kol kendur og heitir Kolsgarður. Víða sér móta fyrir honum ennþá. Út frá honnum ganga afleggjarar á nokkrum stöðum.

Kolsgarður liggur hér beina línu í gegnum "Engjavöllin" suður í Saurbæjarland með stefnu á Hamar. Hann er nokkuð ógreinilegur og erfitt að sjá hann ef maður er staddur niður í engjum. Hann sést aftur á móti oft greinilega í fjarlægð. Standi maður upp á "Hrafnabjörgum" ,sem eru klettar í brekkunni rétt austan við núverandi hús í Jaðarkoti, og horfir niður að Hamri sér maður beint eftir honum. 

Jarðfræðingar hafa kannað þennan garð hér og telja að hann hafi verið byggður upp um árið 1000 og svo endur hlaðinn um árið 1600. Ekki þekki ég hvaða heimildir eru til um vegagerð hér á landi. Velti samt fyrir mér hvort " Kolsgarður" sé bara ekki upphaf vegagerðar á Íslandi. 

Síðast liðin átta ár hef ég verið oddviti sveitarstjórnar Flóahrepps. Þessi tími hefur verið í senn áhugaverður, lærdómsríkur, krefjandi og í aðalatriðum skemmtilegur. Það var ekki mikill aðdragandi að því í upphafi að ég gaf kost á mér í þetta. Fyrirfram hafði ég engan ásetnig að feta þessa slóð en í dag sé ég ekki eftir einni mínútu sem í þetta starf hefur farið frá vorinu 2006

Nú er mikilvægt, eins og alltaf þegar kosningar eru, að íbúar í sveitarfélaginu íhugi vel hvaða menn og málefni eigi að leggja áherslu á aðdraganda kosninganna. Mér finnst nauðsynlegt að fram komi einhver framboð með skýra stefnu og samhent lið til að takast á við verkefnið næsta kjörtímabil. 

Ég vona að þið hafið átt gleðileg áramót og nýársnóttin hafi verið ykkur slysalaus og ánæguleg í alla staði. Sjálfur átti ég frábært kvöld með öllu mínu fólki í gærkvöldi. Strax eftir að kvöldverkum var lokið í fjósinu var komið saman á Bjallanum við árlega áramótabrennu hér í Kolsholtshverfinu.

Eftir að hafa horft á brennuna og  ýmsar gerðir af flugeldum í góðra vina hópi í góða stund var farið heim í Jaðarkot þar sem Sandra og Sigmar buðu til veislu. Þar voru samankomin auk okkar Kolbrúnu öll okkar börn, tengdabörn, og barnabörn ásamt móður minni alls 16 manns

Þótt ýmilegt geti gengið á á nýársnótt samkvæmt þjóðtrúnni var ég ekki var við það. Sagt er m.a. að á nýársnótt fari selir úr hömum sínum og gangi á land, kirkjugarðar rísa, álfar flytja búferlum og kýr tali mannamál. Ég var sofnaður fljótlega eftir miðnætti og svaf fram að því að tímbært var orðið að fara í fyrstu morgunmjaltir á þessu ári núna fyrr í morgun. 

Þær voru rólegar kýrnar áðan eins og þeim lætur best og ekki að sjá á þeim að þær hafi staðið í stórræðum í nótt. Ég útiloka samt ekki að þær hafi talað mannamál í nótt. Ég hef það fyrir satt að geri þær það, vilji þær hafa næði á meðan. Það er ekki minn stíll að trufla þá sem í næði vilja vera.