Í norðanáttinni sem nú er hér er ekki alveg laust við það að manni finnist haustið nálgast. Ég vil nú samt halda mig við það að það sé sumar enn. Samt er það nú svo að ýmislegt bendir til þess að það sé nokkuð liðið á það.

Töluvert vantar upp á að byggið, sem hér var sáð til í vor, hafi náð næganlegum þroska. Hinsvegar lítur út fyrir að það geti orðið  töluvert að magni ef það fær tækifæri til. Til þess að svo megi verða þarf einhverjar vikur af hlýindum enn. Síðasta vika var góð með rekju á nóttinni og sólskini og hita á daginn.

Ég notaði tækifærið á laugardagsmorguninn og smalaði fénu samann og bólusetti öll lömb og gemlinga. Þó þannig hafi nú staðið á þennan morgun að allt mitt heimafólk var ekki heima bætti ég það upp með því að nota gesti sem hér í sárasakleysi  litu við. Var því um nógan mannskap að ræða og  gekk verkið hratt og vel fyrir sig.

Nú er þjóðfélagið aðeins farið að snúast af stað aftur eftir sumarfríin. Samt er það svo að víða er  fólk enn í fríum. Leikskólinn hér í sveit er nú byrjaður aftur og kennarar grunnskólans eru mættir til vinnu. Það styttist í að nemendur mæti í skólann eftir sumarfrí.

Á vettvangi sveitarstjórnar hefur þetta sumar, til þess að gera, verið rólegt. Mikill munur er að ekki hefur verið um sömu vandræði að ræða með neysluvatn í sveitarfélaginu og síðustu sumur. Þar kemur til ný stofnlögn sem tekin var í notkunn í sumar sem hefur gert það að verkum að hægt hefur verið að tryggja vatnsnotendum í sveitarfélaginu nóg af góðu vatni.

Lokafrágangur á skólabyggingunni stendur nú yfir. Nú þegar skólastarf í Flóaskóla hefst verður í fyrsta skipti um heilstæðann grunnskóla að ræða með öllum 10 bekkjunum.

Mörg stór verkefni bíða svo sveitarstjórnar að takast á við á næstu misserum.  Má þar t.d. nefna að nú þarf að fara að hefja vinnu við endurskoðun á aðalskipulagi sveitarinnar og samræma í eitt heilstætt aðalskipulag. Einnig þarf að að fara að taka ákvörðun um með hvaða hætti húsnæði Leikskólans verður stækkað.  Ýmislegt fleira væri hægt að telja upp og ég á ekki von á að um neinn verkefnaskort verði að ræða.

Ég hef gaman af því að ferðast um landið og alltaf áhugavert að koma á staði sem maður hefur ekki komið á áður. Sem betur fer hef ég haft tækifæri til þess í gegnum tíðina og hef ég komið í flestar sveitir á Íslandi. Þó er það svo að víða eru staðir þar sem maður á eftir að koma og sumir ekki svo langt frá Flóanum.

Ég skrapp inn á Hrunamannaafrétt seinnipartinn í gær en þangað hef ég ekki komið áður. Fór með hest fyrir Jón í Lyngholti í Svínárnes og sótti annan sem heltist hjá honum. Jón er þarna í nokkra daga hestaferðalagi í góðra vina hópi.

Það var skemmtilegt að keyra þarna inneftir í glaða sólskini og góðri fjallasýn. Það var glatt yfir ferðamönnunum enda varla annað hægt á hestbaki í rjómablíðu á fjöllum.  
 
Nú er bara spurning hvort maður lætur verða af því að skella sér á fjall í haust.   

Fallegur og vel hirtur kirkjugarður er sómi hverra sveitar. Kirkjugarðurinn við Villingaholtskirkju hefur verið í þeirra hópi. Allt frá því að Svavar í Villingaholti hafði forgöngu um að taka hann til gagngerra endurbóta og stækkunar einhvern tímann á síðustu öld hafa menn hér haft metnað til þess að sinna honum vel.

Það er heilmikil vinna að hugsa vel um svona kirkjugarð og sinna þeim gróðri sem þar vex, bæði trjógróðri og grasi. Stígar, girðingar, hlið og önnur mannvirki þurfa einnig sitt viðhald.

Nú standa yfir framkvæmdir í garðinum en unnið er að því að jarðvegskipta undir öllun stígum innan garðsins og til stendur að helluleggja þá. Leitað var til Búnaðarfélagsins (þ.e. Bnf. Villingaholtshrepps) að leggja þessu verki lið. Verkefnið sem félagið tók að sér var að keyra sandi frá Mjósyndi og koma honum á sinn stað undir öllum stígum. Búið var að moka moldini upp úr en nú þurfti að fylla skurðina aftur af sandi.

Félagsmenn mættu kl.10 í morgun. Mættir voru menn á minst 10 traktorum með 8 sturtuvagna og eina beltavél til þess að moka á. Verkið gekk hratt og vel fyrir sig og var lokið um miðjan dag.

Þetta er ekki í fyrsta skipti sem íbúar hér í sveit taka sig saman og vinna svona verk. Mér er í fersku minni þegar ungmennfélagið stóð að byggingu á íþróttavellinum við Þjórsárver. Þá leitaði félagið til sveitunganna og það voru ófáar stundirnar sem menn lögðu fram í vélavinnu við að koma sandi í völlinn og við að þökuleggja hann.

Í dag er Jónsmessa í hin magnaða Jónsmessunótt var s.l.nótt. Nú er bjartasti tími ársins og líkar mér það vel. Þó eru tilfinningarnar aðeins blendnar því nú tekur daginn aftur að stytta og fyrr en varir er komið haust aftur. Samt sem áður er ekki ástæða til þess að láta það trufla sig við að njóta sumarsins og birtunnar. 

Á Vísindavefnum segir þetta um Jónsmessunótt:
 "Jónsmessunóttin er ein þeirra fjögurra nátta í íslenskri þjóðtrú sem taldar eru hvað magnaðastar og þá geta alls kyns dularfullir hlutir gerst. Hinar næturnar eru allar í skammdeginu: Jólanótt, nýársnótt og þrettándanótt. Sagt er að á Jónsmessunótt fljóti upp ýmiss konar náttúrusteinar sem geta komið að góðu gagni. Þá má einnig finna ýmis nýtileg grös.Það er algengur hugsunarháttur í þjóðtrú að sé farið út fyrir það sem myndar einhverja heild skapist hættuástand; alls kyns öfl, bæði góð og ill, leysist úr læðingi eða hlutir öðlist sérstaka eiginleika. Þetta á til dæmis við þegar einu ferli lýkur og annað tekur við. Þegar einum degi lýkur og annar hefst, klukkan tólf á miðnætti, fara hin myrku öfl á stjá; hið sama gerist þegar árinu lýkur, á nýársnótt og þegar sólin nær hápunkti á hringferli sínum á Jónsmessunni. Eitt af því sem magnast upp og öðlast sérstakan lækningamátt á Jónsmessunóttinni er döggin. Þess vegna er það gömul trú að mjög heilnæmt sé að velta sér nakinn upp úr dögginni þessa nótt. Geri menn það batna þeim allir sjúkdómar og þeim verður ekki misdægurt næsta árið á eftir"

Ég lét það nú alveg vera að velta mér upp úr dögginni í nótt. Mér fannst tíma mínum betur varið í annað enda nóg að gera í sveitinni á þessum tíma. Þó heyskapur sé ekki byrjaður hér á bæ er ekki um neinn verkefaskort að ræða. Sumir dagar fara reyndar líka í fundahöld ýmiskonar.

Í gær byrjaði ég daginn að loknum morgunmjöltum á skipulagsnefndarfundi upp á Laugarvatni kl 9:00. Ég varð að fara þaðan um hálf ellefu því ég þurfti að mæta í Reykjavík kl. 12:30. Þaðan fór ég beint austur aftur og var mættu á fund á Hellu með þjónusturáði um málefni fatlaðra á Suðurlandi kl. 13:00. Var komin heim aftur seinnipart dags og að loknum kvöldmjöltum var ágætt að taka nokkra tíma í girðingavinnu í kvöldblíðunni.

Á Suðurlandi er ýmislegt um að vera þessa björtustu helgi ársins og full ástæða til að hvetja fólk til þess að taka þátt og njóta þess sem upp á er boðið. Hér í kring má nefna að í Hveragerði er blóma- og garðykjusýningin "Blóm í bæ" með dagskrá sem stendur yfir alla helgina. Á Eyrabakka er Jónsmessuhátið á morgun. Á Selfossi er landsmót fornbílaklúbbsins um helgina og bíladelludagurinn er á sunnudaginn.

Sjálfum fínnst mér viturlegast ef tækifæri gefst, að leggja á gæðingana og taka góðan útreiðatúr í bjartri sumarnóttinni.

Verð á áburði hefur margfaldast nú á nokkrum árum. Við sem byggum afkomu okkar á heyskap og öðrum jarðargróða förum ekki varhluta af þeirri staðreynd.

Þetta hefur leitt til þess að nú leita menn allra leiða til þess að nýta þau áburðarefni sem eru í skítnum betur. Það er reyndar ekki svo að það kosti ekki neitt að bera skít á tún og í akra en með hækkandi áburðarverði borgar það sig að leggja meira í þann þátt ef það er til þess að ná betri nýtingu og spara kaup innfluttum áburði.

Ekki dugar að ætla sér að fá uppskeru af jörðinni án þess að sjá henni fyrir þeim næringarefnum sem hún þarf. Annað kemur manni strax í koll og í verstafalli myndi flokkast sem rányrkja.

Vandamálin við ná góðri nýtingu á kúskít á túnin hefur helst verið að oft er annmörkum háð að koma honum út á þeim tíma sem best hentar. Sum vor hefur það einfaldlega alls ekki verið hægt. Það er tímafrek vinna að keyra fleiri hundruð tonn af mykju út og dagarnir til þess á vorin ekki alltaf margir.

Annað atriði sem einnig hefur verið til vandræða er að ef ekki rignir strax eða allavega fljótlega á nýáborinn skítinn þornar hann á túnunum og skrælnar. Hann gengur ekki niður í jarðveginn heldur fer saman við heyin þegar heyjað er. Slíkt hey er ekki lystugt og étst ekki.

Búnaðarfélögin hér í Flóanum eru aðilar að Skarna ehf sem er hlutafélag sem á og rekur stóran haugtank með niðurfellingarútbúnaði. Í veiðleitni okkar að ná meiri verðmætum úr fjóshaugnum höfum við fengið þetta verkfæri í vinnu til okkar nokkrum sinnum. 



Hann Davíð var mættur hérna um miðjan dag í gær og tók til við að keyra úr haughúsinu. Þegar verkinu var lokið nú í dag var búið að taka úr haughúsinum rúmlega 1000 tonn af skít og fella niður í u.þ.b 55 ha af túnum.